فلـــــتكتب يا قلم

فلتكتب ياقلم وتدون صرختى. فلم اجد غيرك صديق فى وحدتى
الى من كان السبب فى شقائى. و اوهب لى الامل فى بقائى
الى من بحبه اوهبنى النعيم وبفراقه عنى تحول لجحيم
الى من كتبت لها فى الحب رسائل
.بالصدق والوفاء بدماء القلب والمشاعر

الى من منحتنى اجمل الاحاسيس والمشاعر.الى من قلبى بها مغرم وحائر
انا من اسرته بحبك القيود ..وبحبه لك قد تخطى الحدود
انا من نزفت ادمعه حنين .انا من تحدى بحبك قسوة السنين
فاستمعى لنبضات قلب حزين .طواها الليل بعذب الانين
اهديك كلمات لم تكتبها الا دموع ..قد لا يفيد فيها الندم للرجوع


فما فى حبى لك الا عذاب.. درس للعاشقين فى فراق الاحباب
فلم اصف حبى لك بكلمات
فقد ضاع فى تفسيرها حيات
فتبقين انتى الامل بسمة تحويها الخجل .
.فمهما دمع عيونى انهمل ستبقين انتى الامل



انتظرتك طوال حياتى وكانت الساعة فى بعادك عمر.....فلم يصاحبنى فى غيابك سوى طيف يسترق النظرات ويمر
علمتنى ان الحب اروع حروف الهجاء ..فاراك فى عينى اجمل من كل النساء
اكتب عن لسانى صرختى البكماء..اكتب كيف يكون جزاء الوفاء
ياما جرحنى الحب جرح تجدد ........ياما بقلبى شلت ناس نسيونى
فالحب لا اراه سوى فى غفلة احلامى..فلن يفيدنى البعد فى لحظة اعدامى